دمای محیط چه تاثیری بر روی اشتها می گذارد؟
دمای محیط چه تاثیری بر روی اشتها می گذارد؟
اشتهای زیاد و کاهش اشتها همیشه چیزی بوده است که انسان به دنبال کشف رازهایش در کتابهای علمی جستجو می کند. آزمایش های گوناگون نتایج مختلفی را نشان می دهند. بعضی از آزمایشها تنها دلیل افزایش یا کاهش اشتها را هورمون های سیری و گرسنگی می دانند. برخی دیگر از آزمایشها بر این عقیده هستند که اشتها تنها جنبه روانی دارد و با تغییر ذهن می توان به تنهایی اشتها را کنترل کرد. اما برخی از مطالعات نشان می دهند دمای محیطی که در آن زندگی می کنیم به شدت بر روی اشتها و میزان تمایل ما به خوردن نقش دارند. در مقاله جدید سینا شریف زاده به این موضوع پرداخته است که دمای محیط چه تاثیری بر روی اشتهای ما می گذارد. برای مطالعه آماده اید؟!
آیا اشتها تحت تاثیر دما قرار می گیرد؟
تجربهی عموم مردم طبق پرسشها و آزمایش ها این است که گرمای محیط بر اشتها و میزان دریافت غذا تاثیرگذار است. و این تاثیر معمولا کاهشی هست. یعنی میزان تمایل و اشتها برای دریافت غذا در مکانی که دمای آن گرم است به مراتب کمتر می شود. تمایل به مصرف غذاهای کم حجم و خنک در فصل گرم سال مورد علاقه عموم مردم است. اما دلیلش چیست؟
بله درست حدس زدید! خوردن غذا یک رفتار شبیه به تحرک است یعنی عامل گرما زا. این عامل گرمازا مثل تحرک کردن است و باید بدانیم یکی دیگر از دلایل تمایل کمتر به خوردن زیاد در زمان گرما این است که خوردن غذا باعث می شود بدن گرم شود. پس دو دلیل عمده عامل تمایل کمتر ما به خوردن در گرماست.
۱. گرم بودن محیط
۲. گرمازا بودن غذا
فرق اشتها داشتن و گرسنگی چیست؟
برای فهم بهتر تاثیر گرما بر اشتها باید اول مفهوم اشتها را خوب درک کرد. اشتها یک میل ذهنی به خوردن غذاست و فرقش با گرسنگی این است که گرسنگی نیازی توسط بدن برای دریافت غذاست. برای درک بهتر شرایطی را در نظر بگیرید که فرد تمایل به خوردن دارد در صورتی که نیاز ندارد و به این اشتها گفته می شود. در کتاب راز کاهش اشتها کامل توضیح داده شده ) اشتها میتواند تعریف جالبتری هم داشته باشد. به وقتی فکر کنید که دوست دارید چیزی بخورید مثل نان خامه ای که در دسترس شما نیست، اما اشتها و تمایل به خوردن در شما فروکش نمی کند. حالا چی میشود ؟ شاید درب یخچال را باز کنید و سراغ نان و پنیر یا هر چیزی که در یخچال است بروید که قابل خوردن است!
شاید صد یا دویست سال پیش خوردن بعنوان یک رفتار که انرژی مورد نیاز بدن ما را تامین میکند شناخته میشد. اما حالا دیگر میدانیم که دما و گرما یکی دیگر از عوامل تعیین کننده برای خوردن غذاست. یعنی دمای محیط بر روی خوردن ما تاثیرگذار است و همچنین خوردن بر روی دمای بدن ما تاثیر می گذارد. بنابراین وقتی دمای محیط زیاد باشد بدن خیلی سخت تر می تواند دمای خودش را کاهش دهد و همین مکانیسم تنظیمی باعث می شود بدن دریافت غذا محدودتر شود. اینگونه با کاهش گرمازایی ناشی از مصرف غذا دمای بدن در محیط گرم راحتتر کاهش پیدا می کند و اینگونه دمای بدن خیلی زیاد نمی شود.
در مورد دریافت غذا دو فرضیه مطرح است . فرضیه اول به نقش هیپوتالاموس در تنظیم دریافت غذایی اشاره می کند. فرضیه دوم نشان دهندهی این است که دریافت غذا با دمای محیط در ارتباط می باشد. پاراگراف بالا اینجا دوباره تکرار می شود زیرا مهم است و برای یاداوری لازم است بگوییم که دلیل اینکه چرا بدن در گرمای طاقت فرسا نمی تواند زیاد غذا دریافت کنه چیست. اما برعکس چیزی که تا حالا درباره اش توضیح دادیم باید بدانیم که وقتی هوا سردتر می شود ناخودآگاه مصرف غذا هم بیشتر می شود تا بدن گرمای مورد نیاز خودش را از مصرف غذاها افزایش دهد.