دمای محیط چه تاثیری بر روی اشتها می گذارد؟




دمای محیط چه تاثیری بر روی اشتها می گذارد؟

دمای محیط چه تاثیری بر روی اشتها می گذارد؟

 

 

اشتهای زیاد و کاهش اشتها همیشه چیزی بوده است که انسان به دنبال کشف رازهایش در کتاب‌های علمی جستجو می کند. آزمایش های گوناگون نتایج مختلفی را نشان می دهند. بعضی از آزمایش‌ها تنها دلیل افزایش یا کاهش اشتها را هورمون های سیری و گرسنگی می دانند. برخی دیگر از آزمایش‌ها بر این عقیده هستند که اشتها تنها جنبه روانی دارد و با تغییر ذهن می توان به تنهایی اشتها را کنترل کرد. اما برخی از مطالعات نشان می دهند دمای محیطی که در آن زندگی می کنیم به شدت بر روی اشتها و میزان تمایل ما به خوردن نقش دارند. در مقاله جدید سینا شریف زاده به این موضوع پرداخته است که دمای محیط چه تاثیری بر روی اشتهای ما می گذارد. برای مطالعه آماده اید؟!

 

آیا اشتها تحت تاثیر دما قرار می گیرد؟

تجربه‌ی عموم مردم طبق پرسش‌ها و آزمایش ها این است که گرمای محیط بر اشتها و میزان دریافت غذا تاثیرگذار است. و این تاثیر معمولا کاهشی هست. یعنی میزان تمایل و اشتها برای دریافت غذا در مکانی که دمای آن گرم است به مراتب کمتر می شود. تمایل به مصرف غذاهای کم حجم و خنک در فصل گرم سال مورد علاقه عموم مردم است. اما دلیلش چیست؟

 

بله درست حدس زدید! خوردن غذا یک رفتار شبیه به تحرک است یعنی عامل گرما زا‌. این عامل گرمازا مثل تحرک کردن است و باید بدانیم یکی دیگر از دلایل تمایل کمتر به خوردن زیاد در زمان گرما این است که خوردن غذا باعث می شود بدن گرم شود. پس دو دلیل عمده عامل تمایل کمتر ما به خوردن در گرماست.

 

۱. گرم بودن محیط 

۲. گرمازا بودن غذا 

 

فرق اشتها داشتن و گرسنگی چیست؟

برای فهم بهتر تاثیر گرما بر اشتها باید اول مفهوم اشتها را خوب درک کرد. اشتها یک میل ذهنی به خوردن غذاست و فرقش با گرسنگی این است که گرسنگی نیازی توسط بدن برای دریافت غذاست. برای درک بهتر شرایطی را در نظر بگیرید که فرد تمایل به خوردن دارد در صورتی که نیاز ندارد و به این اشتها گفته می شود. در کتاب راز کاهش اشتها کامل توضیح داده شده ) اشتها می‌تواند تعریف جالبتری هم داشته باشد. به وقتی فکر کنید که دوست دارید چیزی بخورید مثل نان خامه ای که در دسترس شما نیست، اما اشتها و تمایل به خوردن در شما فروکش نمی کند. حالا چی می‌شود ؟ شاید درب یخچال را باز کنید و سراغ نان و پنیر یا هر چیزی که در یخچال است بروید که  قابل خوردن است!

 

شاید صد یا دویست سال پیش خوردن بعنوان یک رفتار که انرژی مورد نیاز بدن ما را تامین می‌کند شناخته می‌شد. اما حالا دیگر میدانیم که دما و گرما یکی دیگر از عوامل تعیین کننده برای خوردن غذاست. یعنی دمای محیط بر روی خوردن ما تاثیرگذار است و همچنین خوردن بر روی دمای بدن ما تاثیر می گذارد. بنابراین وقتی دمای محیط زیاد باشد بدن خیلی سخت تر می تواند دمای خودش را کاهش دهد و همین مکانیسم تنظیمی باعث می شود بدن دریافت غذا محدودتر شود. اینگونه با کاهش گرمازایی ناشی از مصرف غذا دمای بدن در محیط گرم راحت‌تر کاهش پیدا می کند و اینگونه دمای بدن خیلی زیاد نمی شود.

 

در مورد دریافت غذا دو فرضیه مطرح است . فرضیه اول به نقش هیپوتالاموس در تنظیم دریافت غذایی اشاره می کند. فرضیه دوم نشان دهنده‌ی این است که دریافت غذا با دمای محیط در ارتباط می باشد. پاراگراف بالا اینجا دوباره تکرار می شود زیرا مهم است و برای یاداوری لازم است بگوییم که دلیل اینکه چرا بدن در گرمای طاقت فرسا نمی تواند زیاد غذا دریافت کنه چیست. اما برعکس چیزی که تا حالا درباره اش توضیح دادیم باید بدانیم که وقتی هوا سردتر می شود ناخودآگاه مصرف غذا هم بیشتر می شود تا بدن گرمای مورد نیاز خودش را از مصرف غذاها افزایش دهد.

 

این مطلب را بخوانید :  فرهنگ، جامعه و اختلالات خوردن بخش اول

آزمایش بر روی موش ها

در آزمایشی که به مدت ۱۸ ساعت روی موش‌ها در دمای ۶۵تا۷۵ درجه فارنهایت ( ۱۸ تا ۲۴ درجه سانتی گراد ) انجام شد دریافت غذای آنها افزایش پیدا کرد و افزایش وزن نرمالی داشتند، اما هایپرترمیا یا افزایش دمای بدن در آن‌ها اتفاق نیفتاد. در دمای بالا ۹۲ درجه فارنهایت ( بیش از ۳۳ درجه سانتی گراد ) غذای موش ها کاهش پیدا کرد و مصرف مایعات و آب در موش ها بیشتر شد و مشاهده شد موش‌ها وزن از دست دادند و حتی تب را تجربه کردند.

 

این فرضیه تا حد بسیار زیادی صحیح به نظر می رسد که میزان دریافت غذایی که مصرف می شود به وسیله توانایی ارگانیسم در اتلاف حرارت و گرمای بدن نقش بازی می کند .

 

بنابراین باید یادآوری کنیم که در افرادی که دچار اختلالات مربوط به خوردن نیستند، دمای محیط و اشتها می‌تواند رابطه معکوس داشته باشد. خوردن در دمای بالا می‌اند باعث تب برای کوتاه مدت شود به این معنی که دمای بدن خیلی زیاد می شود. اینگونه شبیه به شرایطی مثل ورزش کردن را در نظر بگیرید. در این حالت فردی که ورزش کرده دمای بدنش افزایش پیدا می کند و این موجب کاهش اشتها در کوتاه مدت می‌شود. اما وقتی منابع در دسترس در بلند مدت باعث می‌شود دچار تخلیه انرژی بدن شده و با کاهش نسبی دمای بدن اشتها به حالت طبیعی‌تر خودش برگردد. پس تمایل به دریافت غذا بیشتر می‌شود. اثر گرمازایی غذا که به صورت تعریق بعد از وعده غذایی و سرخ شدن صورت بروز می کند به صورت تجربی سبب کاهش اشتها می‌شود.

 

پس وقتی که دمای محیط ۱۸ درجه سانتی گراد است، یک انسان حجم زیادی غذا می‌خورد تا گرم شود. وقتی دمای محیط تا ۳۵ درجه سانتی گراد افزایش پیدا کند طبیعتا این تمایل به خوردن کاهش پیدا می کند و اگر دما در بازه‌ی زمانی ۳ روزه سه بار تغییر کند به نسبت کاهش دما خوردن افزایش پیدا می کند و به نسبت افزایش دما خوردن غذا کاهش پیدا می کند.

 

اما اینجا نمی توانیم بگوییم دمای محیط ۱۰۰ % عامل تاثیر گذار بر روی اشتهاست.  سطح وزن بدن و چربی بدن، عامل دیگر برای تغییرات اشتها هستند. بنابراین وقتی بدن در دمای محیط گرم قرار می گیرد عایق حرارتی کمتری که همان چربی زیرپوستی است نیاز دارد. پس این دلیل می‌تواند منطقی به نظر بیاید که در فصل تابستان یا محیط گرم نقطه تنظیم وزن بدن و چربی بدن کمتر باشد. به این دلیل که وزن فعلی انسان یا حیوان از نقطه تنظیمی وزن و چربی در شرایط فعلی بیشتر است اشتهای فرد کاهش پیدا می کند تا با دریافت غذای کمتر به نقطه‌ی تنظیمی جدید برسد . بدن برای اینکه بخواهد دمای خود را تنظیم کند با کاهش اشتها و کاهش حجم چربی تا اندازه‌ای کار خودش راحت‌تر می کند و برای تعدیل دمای بدن بعد از هر بار غذا خوردن سبک‌تر می شود. این مکانسیم کارآمدتری برای تنظیم دمای بدن است.

 

 

این مقاله در روز چهارشنبه به روز می شود و بخش های تازه ای به آن افزوده می شود.

 

نظر شما درباره این مقاله چیست؟

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

بدون نظر

دیدگاه خود را به ما بگویید.

مقالات

در شبکه های اجتماعی با ما باشید

در تلگرام و اینستاگرام رادیو لاغری را جستجو کنید

ثبت نام دوره آموزشی

ایمیل تان را اینجا وارد کنید.

به کانال تلگرام ما بپیوندید

advertisement
JoomShaper