وقتی خیلی چاق بودم وظیفه خودم می دانستم که همه غذاهای اطرافم را بخورم. گویا قرارداد داشتم که اجازه ندهم هیچ خوراکی در خانه بماند.گویا وظیفه داشتم اجازه فاسد شدن را به هیچ غذایی ندهم. واقعا غذایی در خانه نمی ماند که بخواهد خراب شود به جز سبزیجات که آن در اغلب مواقع با مقدار زیادی سُس سالاد چرب بلعیده می شد.بعد از سالها رژیم گرفتن و رها کردنِ رژیم غذایی فهمیده بودم که شُغل اصلی من در زندگی خوردن است! خوردن و کنترل کردن خوردنم . خوردن و عذاب وجدان از اینکه چه می خورم. خوردن و احساس راحتی خیلی ...