عصر یک روز سرد زمستانی، اندوهگین ورقی به مجله ای پزشکی زدم که مقاله ای راجع به کاهش وزن و لاغر شدن دیدم. اما این بار طبق معمول نبود! تیتر جالب مقاله مرا متعجب کرد. نوشته ای راجع به لاغری که یک تحقیق گسترده از سازمان بهداشت جهانی بود.

تیتر اول این بود !  رژیم کاهش وزن را متوقف کنید.

برایم خیلی عجیب بود. مجله ای که پر بود از مقاله های تغذیه ای از نویسنده گان ایرانی و خارجی که اکثرا متخصصان تغذیه از دانشگاه های معتبر بودند چنین تیتر عجیبی زده باشد. در اولین نگاه تصور کردم که این تیتر می خواهد مخاطب را بفریبد و در پایان بگوید که رژیم بگیرید. اما با تعجب ماجرا کاملا فرق می کرد.

نویسنده با این موضوع شروع کرده بود :

همانطور که می دانید اولین پیشنهاد هر شخصی که به یک فرد چاق می رسد این است که رژیم غذایی بگیرد. داشتن یک رژیم غذایی یک امر کاملا عاقلانه ای است تا فرد وزن زیاد خود را کاهش دهد. در هر سال صدها میلیون نفر در جهان رژیم غذایی می گیرند تا وزن خود را کاهش دهند. برخی از چاقها با مشورت پزشک و متخصص تغذیه اقدام به لاغر شدن می کنند. برخی دیگر با مطالعه و برخی نیز خودسرانه رژیم غذایی می گیرند. سالهاست که انسانها به دلایل مختلف مخصوصا زیباتر به نظر رسیدن رژیم غذایی می گیرند.اما تحقیقاتی بر روی افراد چاق در تمامی کشورها توسط سازمان بهداشت جهانی انجام شده است. هدف این تحقیقات مشخص کردن نتیجه ای است که افراد از برنامه غذایی خود می گیرند. برنامه آمار گیری در بیش از ۱۵۰ کشور دنیا درباره مراجعه کننده گان چاق به مراکز و همچنین متخصصین تغذیه و مربیان ورزشی انجام می شود. سالیانه این تحقیقات وسیع انجام می شود و توسط سازمان بهداشت جهانی اعلام می شود.

قسمت جالب این مقاله ( آمار )

در ادامه توضیحی کوتاه از سازمان بهداشت جهانی و سازمان بهداشت و غذا آمریکا آمده بود. طی تحقیقات تیم های پزشکی در اقلیم های مختلف دنیا و در بیش از ۱۵۰ کشور دنیا امسال ( ۲۰۱۳ ) مشخص شد بیش از ۹۰% افرادی که رژیم غذایی می گیرند در کمتر از ۱ سال شکست می خورند.( مقال اول سال ۲۰۱۳ به چاپ رسیده بود ) این افراد یا وزن کم نمی کنند و یا اگر وزن کم کنند دوباره چاق می شوند! این آمار برای چندین سال متوالی گرفته شده است و نتایج شبیه به هم می باشند.

آب سردی که روی تنم ریختند!!

چند لحظه ای به مجله خیره شده بودم. به خودم گفتم من سالها رژیم گرفته ام و حالا این مجله چنین بیان می کند که گرفتن رژیم غذایی تقریبا بی فایده است؟! دو بار دیگر آن مقاله کوتاه را خواندم تا مطمئن شوم اشتباه نکرده ام. اعصابم به هم ریخته بود. روزهای اولی بود که چندصدمین رژیم غذایی ام را طی تقریبا ۷ سال اخیر شروع کرده بودم! مدام به خودم می گفتم چطور می شود چنین چیزی؟! ۹۰% کسانی که رژیم غذایی می گیرند شکست می خورند؟

به خودم دلداری می دادم. بعد از چند روز که طبق معمول رژیم غذایی ام را به خاطر عصبی شدن شکستم، شروع به گشت و گذار در کتابفروشی ها و لا به لای اطلاعات قدیمی خودم کردم. سالها رژیم غذایی و کاهش وزن های چند ده کیلویی که به شکست می انجامید و دوباره مثل روز اول رژیم، چاق می شدم به خاطرم می آمد و مرا بیشتر از پیش ناراحت می کرد. با خواندن آن مقاله و شکست در آخرین  رژیم غذایی ام که مصادف بود با همان ایام، دیگر رژیم غذایی نگرفتم و برای همیشه رژیم غذایی را کنار گذاشتم.

ترس

ترس بزرگترین عامل ادامه رژیم های غذایی بدون پشتوانه فکری در من بود. بی محابا هر چیزی که خوردنی بود می خوردم! تصور اینکه هیولایی در وجودم خانه کرده تا مرا هدایت کند برای برداشت یک محصول که برای چند دقیقه ساکت شود! همیشه عذاب آورترین رویداد زندگی ام بود. از جایم بلند می شدم و به سمت یخچال می رفتم. در یخچال می ایستادم و نگاهی به محتوای درون یخچال می کردم.

وقتی در یخچال بسته می شد که میزان زیادی از محتوای درون یخچال را در دهان گذاشته و بلعیده بودم. این تصویر سالها رژیم گرفتن و شکستن رژیم غذایی بود! تصورم این بود که فقط خوردن عامل چاقی من است و یک نفر در من هست که هدایت کننده امور زندگی در زمینه خوردن است.

دست روی دست گذاشتن

چند هفته از مطالعه تکان دهنده ترین مقاله زندگی ام گذشته بود. استاد تعلل بودم. به شکلی که تنفر تمام وجودم را گرفته بود. یکبار با رژیم غذایی ۱۰۰ کیلو گرم وزن کم کرده بودم و تمامی این کاهش وزن برگشته بود! باید کاری می کردم اما هر کاری که انجام می دادم به در بسته می خورد. هنوز نگرفتن رژیم در نظام باورهای من نمی گنجید و احساس بدی داشتم. این تصور مرا آزار می داد که می شود بدون رژیم داشتن وزن کم کرد.

در مقاله های بعدی ادامه داستان را برایتان بازگو می کنم تا به شما کمک کنم دگرگون شوید.